Vintre, ĉu sonĝeme...?

Kaj jen vintro revenas; mi promenas tra la kamparo; estas malvarme, la vento puŝas; kaj ekpluvetas, pluvas...

Dometo transe de la rojo: espereble, oni ŝirmos min. Sekiĝinte, mi alvenas la fenestron; tie, mi sidas kaj rigardas...

Memoraĵoj de mia infanaĝo alvenas, ja tre similaj sensacoj aperas. Tiom da tempo preterflugis... sed kiel ĉio similas al tiu tiamo!